Toon items op tag: vertrekregeling

Recent deed de rechtbank Limburg uitspraak in vijf beroepen inzake Wob-verzoeken. Drie van deze beroepen dienden voor de tweede keer, vanwege het feit dat het college van B&W eerdere uitspraken (deels) niet wilde uitvoeren. Het toont de arrogantie, doelbewuste obstructie en minachting van het college van B&W voor wet, recht, waarheidsvinding, en behoorlijk bestuur.

De zitting van alle vijf beroepen diende tegelijkertijd. Normaliter worden dit soort zaken door een jurist van de gemeente Venlo afgehandeld. Het komt echter voor dat het college van B&W een advocaat inhuurt. Vaak is dat dan een vaste klant van de gemeente, zoals in dit geval.

Vraag is echter wat de toegevoegde waarde (en intrinsieke kwaliteit van verweer) is van een dure advocaat die onjuiste weigeringsgronden en ondeugdelijke motiveringen van het college moet verdedigen. Het blijft een fikse kostenpost voor de gemeente Venlo van honderden euro’s per uur. En de zitting alleen al duurde er drie. Omzet op kosten van de burger, tegen de burger. Zonder verantwoording af te leggen.

De (nog) huidige coalitiepartijen EENLokaal, PvdA, 50Plus (VSP), GroenLinks en de SP namen in 2018 prominent het volgende op in het Coalitieakkoord:

Tijdens de eerste vergadering van dat nieuwe college werd op 22 mei 2018 het volgende besluit (onder 2) genomen:


De zes wethouders gaven daarmee de controle en mogelijkheid om transparant en betrouwbaar bestuur ook daadwerkelijk uit te voeren, volledig uit handen. De voorgaande zes jaar had immers de portfeuillehouder van o.a. de archiefwet en integriteit, niet alleen middels eigen uitspraken aangetoond geen kennis van zaken te hebben, maar ook geen enkele prioriteit te hebben gegeven aan de uitvoering van tientallen organisatiebrede leer- en verbeterpunten n.a.v. diverse externe onderzoeken naar misstanden. Drie van de wethouders waren in de vorige periode zelf raadslid, waarvan twee zelfs ook fractievoorzitter, en zaten er dus met hun neus bovenop. Met een verouderde mentaliteit en dezelfde personele invulling zal geen nieuwe bestuurscultuur worden gecreëerd. De gemeente Venlo presenteert zich structureel als een lerende en professionele organisatie. Een lerende en professionele organisatie ruimt echter eerst haar eigen rommel op.

Een goede en vaak ook eerste graadmeter om betrouwbaar en transparant bestuur (en een deugdelijke archivering) te testen is het indienen van een Wob-verzoek. Bij voorkeur m.b.t. een gevoelig dossier waar (oud)bestuurders bij zijn betrokken. Een moeizame zoektocht is daar in Venlo niet voor nodig, je struikelt er vanzelf over.

Laten we dus eens kijken naar hoe dit (nog) college de al vanaf 2018 gedoemde inzet in de praktijk heeft gebracht. Dit afgezien van alle recente Limburgse integriteitskwesties en alsmaar uitbreidende toeslagenaffaire die in elk geval duidelijk heeft gemaakt dat er sprake is van systeemrot. Een debat dat geheel aan Venlo voorbij lijkt te gaan.

Alle vijf eerder genoemde beroepen werden gegrond verklaard. De uitspraken zijn recentelijk gepubliceerd:

Vertrekregeling gemeentesecretaris 2 – betrokkenheid burgemeester Antoin Scholten
Wob-verzoek van 16 april 2018
Eerste beroep van 8 december 2018
Eerste uitspraak van 13 februari 2020
Tweede beroep van 18 mei 2020
Tweede uitspraak van 21 februari 2022

Verkoop gemeentelijk vastgoed Bolwaterstraat 31 – betrokkenheid oud-wethouder Jos Teeuwen CDA en oud-raadslid Martin Camp VVD e.a.
Wob-verzoek van 31 juli 2018
Eerste beroep van 11 mei 2019
Eerste uitspraak van 13 februari 2020
Tweede beroep van 10 juli 2020
Tweede uitspraak van 21 februari 2022

Verkoop gemeentelijk vastgoed Maaspoortpassage 1 – betrokkenheid oud-wethouders Twan Beurskens en Stephan Satijn VVD
Wob-verzoek van 8 juni 2018
Eerste beroep van 6 januari 2019
Eerste uitspraak van 13 februari 2020
Beroep niet-tijdig beslissen 26 augustus 2020
Tweede beroep van 8 november 2020
Tweede uitspraak van 21 februari 2022

Verkoop gemeentelijk vastgoed Ginkelstraat 48 / Puteanusstraat 21 – betrokkenheid wethouders Erwin Boom PvdA en Marij Pollux GroenLinks
Wob-verzoek van 17 juni 2019
Beroep van 11 januari 2020
Uitspraak van 4 maart 2022

Verkoop gemeentelijk vastgoed Maaspoortpassage 1 – betrokkenheid oud-wethouder Twan Beurskens en Stephan Satijn VVD
Wob-verzoek van 4 november 2019
Beroep 31 mei 2020
Uitspraak van 4 maart 2022

Buiten het feit dat de ingehuurde advocaat in vele gevallen geen verklaring kon geven (´Verweerder heeft desgevraagd hierover geen duidelijkheid kunnen geven´, ´Verweerder heeft geen duidelijkheid kunnen verschaffen´, ´Gemachtigde van verweerder deelt mee dat zij hierover geen duidelijkheid kan geven.´, ´Gemachtigde van verweerder deelt mee dat zij denkt dat dat zo is, maar dat zij het niet zeker weet.´, ´De gemachtigde van verweerder deelt mee dat zij denkt dat er geen stukken over de sollicitatieprocedure zijn gevonden, maar dat niet zeker weet. Zij kan niet zeggen of dit stukken zijn die gearchiveerd moeten worden.´), was nog het meest opmerkelijke dat het verweer inzake vertrekregeling 2 geheel tegenstrijdig was aan het handelen van het college zelf, na een uitspraak van de rechtbank Limburg enkele maanden eerder inzake vertrekregeling 1. De verzochte documenten werden gewoon verstrekt. Had de advocaat wel volledige dossierkennis? Was de advocaat wel correct geïnformeerd?

Vertrekregeling gemeentesecretaris 1 – betrokkenheid burgemeester Antoin Scholten
Wob-verzoek 17 december 2018
Beroep 20 juli 2019
Uitspraak 29 juli 2021

Daar was dus in drie gevallen bijna vier jaar en veel onnodig procederen met veel kosten voor enkel de gemeente Venlo aan verbonden. Er wordt door het college stelselmatig geen acht geslagen op vaste jurisprudentie, reguliere transparantie, deugdelijke archivering en behoorlijk bestuur. De praktijk laat zien dat er sprake is van traineren middels juridiseren, documenten niet kunnen of willen vinden, dossiers die incompleet zijn of zelfs geheel kwijtraken. Jaar na jaar. En in de meeste gevallen duiken de verzochte documenten uiteindelijk toch op.

Daarbij, is er geen sprake van (schijn van) belangenverstrengeling als niet alleen portefeuillehouders maar ook topambtenaren invloed uitoefenen op dossiers waar ze zelf deel van uitmaken en/of het college zelfs daarover adviseren?

De vraag is ook hoe hoog de kosten van ambtelijke en externe inzet zijn die met de afhandeling van Wob-verzoeken zijn gemoeid, en wie daar intern instructies voor uitzet. Een obstructieve overheid heeft altijd wat te verbergen. Het duidt meer op het verkwisten van publiek geld enkel en alleen om het vrijgeven van informatie vastgelegd in documenten, zoveel mogelijk te traineren. Politiek sensitief, noemen ze dat dan. Dus verdwijnt het zolang mogelijk onder in een la, of doofpot.

Het huidige college is inmiddels in zijn nadagen beland, met – zo laat het zich aanzien – straks een grotendeels zelfde voortzetting. Het beloofd weinig verbetering en meer van hetzelfde.

RIB 2019 / 57: Inrichting iBabs besluitenlijsten:

´Een gevoel van teruggang.´ Wellicht bedoelde het college een daadwerkelijke teruggang zonder alternatief. Want:

• Een in- en extern communicatietraject is sindsdien niet opgezet. Er is geen contactpersoon aangesteld waar, zoals de wet stelt, eenieder documenten kan opvragen die door het college van B&W zijn vrijgegeven na een Wob-verzoek.
• Enkel de verzoeker kan (inhoudelijk) kennis nemen van het besluit en de documenten.
• Het college van B&W publiceert sinds jaar en dag niet alle besluiten op Wob-verzoeken. Sommige wel, sommige niet. Zelfs als besluiten op dezelfde dag worden genomen.
• Openbare raadsstukken zijn online tot 1999 te vinden. Collegebesluiten echter maar tot november 2014. Vragen en verzoeken worden ambtelijk en bestuurlijk niet beantwoord.
• Het college behandelt Wob-verzoeken niet conform vaste jurisprudentie maar stuurt doelbewust aan op bezwaar en beroep (traineren).
• De grondhouding van het college inzake reguliere transparantie is vijandig. Zie bijvoorbeeld de casus verkoop gemeentelijk vastgoed Q4 aan de zoon van wethouder Pollux.
• In 2021 is voor het eerst een Wob-ambtenaar aangesteld. Dat gebeurde pas nadat het college in 2020 en 2021 advocatenkantoor AKD inschakelde voor het afhandelen van enkele Wob-verzoeken. Blijkbaar had de gemeente zelf niet de expertise en professionaliteit in huis. Minimale kosten: € 25.000,-.
• De gemeente Venlo stapte na de inhuur van advocatenkantoor AKD weer over op de levering van papieren documenten i.p.v. digitale kopieën. In één geval leverde dat 8 kilo papier op, zonder vooroverleg. Van efficiëntie en duurzaam beleid bij Wob-verzoeken heeft de gemeente Venlo nog nooit gehoord.
• De bevoegde Wob-ambtenaar handelt niet alle verzoeken af. Wob-verzoeken belanden soms bij ambtenaren van teams die zelf betrokken zijn bij verzochte documenten of simpelweg niet bevoegd zijn. Dit is niet naar behoren en soms zelfs regelrecht onrechtmatig. In een geval werd een Wob-verzoek buiten juridische zaken om in mandaat afgehandeld door een ambtenaar die wel een mandaat had, maar niet voor weigeringsgronden die wel door de ambtenaar werden gehanteerd. Een Wob-verzoek komt op deze manier niet voor besluitvorming bij B&W terecht en kan van het verzoek, het besluit en de documenten dus geen kennis nemen.
• Het niet kunnen of willen vinden van documenten en soms gehele dossiers is een structureel probleem bij de gemeente Venlo. Daarbij wordt veelal een ondeugdelijke zoekslag gehanteerd, met name als het om Kabinet en Kabinet-P documenten gaat, of waar topambtenaren bij zijn betrokken. De gemeente Venlo beschikt over een analoog archief waar een beperkt aantal personen toegang heeft.
• Naar e-mails en WhatsApp-berichten van directie en burgemeester en wethouders wordt systematisch niet gezocht.Feitelijk onttrekken deze zich daarmee aan controle op een goede en democratische bedrijfsvoering.
• Er is inmiddels een projectleider Wet open overheid (WOO) aangesteld. De WOO is de opvolger van de WOB en is per 1 mei a.s. van kracht.
• Het college houdt zich regelmatig niet aan de wettelijke beslistermijnen van de WOB. Bij de WOO zijn die zelfs verkort (van 2 x 4 weken naar 1 x 4 en 1 x 2 weken).

RIB 2019 / 57: Inrichting iBabs besluitenlijsten:

Notulen B&W 11 juni 2019 (onder 2) :

Waar duidt bovenstaande op? In elk geval dat het niet zoveel uitmaakt welke coalitie er zit en welke wethouders daar deel van uitmaken. De traditionele machtspartijen CDA en de VVD moesten in 2018 voor het eerst gezamenlijk genoegen nemen met een plaats in de oppositie. De bestuurscultuur bij de gemeente Venlo bleef echter vier jaar hetzelfde. De enige constante factor in het geheel was de ambtelijke top en de aansturing op de uitvoering, evenals de terloops uitgebreide portefeuille van de burgemeester.

Het enige positieve aan de afgelopen raadsverkiezing in Venlo was dan ook dat de VVD-fractie een derde van haar zetels verloor. Waar echter niemand vragen over stelt of zelfs maar zwijgend op wijst is de buitenproportionele CDA en VVD invulling binnen de ambtelijke top (en in mindere mate de PvdA). Wie denkt dat partijpolitieke invloed op ambtelijk niveau geen rol speelt zou toch eens de achtergronden van enkele woordvoerders, communicatie- en beleidsadviseurs, de concerncontroller en directeuren onder de loep moeten nemen. Baantjescarrousel? Ons kent ons? Familie? Relaties? Met elkaar getrouwd? Misschien eens een goed idee om onderzoek te laten doen door Willeke Slingerland.

En de raad? Die ploegde voort. Moeizaam. Op bijzaken. Met oogkleppen op.

Bij de gemeente Venlo vertrokken in relatief korte tijd twee algemeen directeuren / secretarissen: Willemien Meijering in 2014 en Piet Lucassen in 2017. Piet Lucassen vertrok zelfs per direct nadat het vertrouwen in hem was opgezegd door het college (en de raad). Laten we eens de achtergronden en vertrekregelingen onder de loep nemen.

Wissel
In 2014 vond er een opvallende wissel plaats: algemeen directeur / secretaris Willemien Meijering van de gemeente Venlo maakte middels een detacheringsovereenkomst plaats voor de directeur van de Veiligheidsregio Limburg-Noord (VRLN) Piet Lucassen. Willemien Meijering was algemeen directeur / gemeentesecretaris bij de gemeente Venlo sinds 2007. Piet Lucassen was sinds 2009 algemeen directeur bij de VRLN, en daarvoor vanaf 2000 algemeen directeur / secretaris bij de gemeente Venray.

De wissel zou in eerste instantie voor een jaar zijn: van 1 maart 2014 tot 1 maart 2015. Met gesloten beurzen. Beiden bleven door de overeenkomst bij hun (eerdere) werkgever in dienst.

In de zomer van 2014, nog geen half jaar na haar aanstelling, legde Willemien Meijering haar functie bij de VRLN echter neer. De detacheringsovereenkomst tussen de gemeente Venlo en de VRLN werd vervolgens per 1 september 2014 beëindigd. Volgens een verklaring van de VRLN op 11 september 2014 legde ze haar functie neer op grond van persoonlijke overwegingen. In die verklaring werd ook vermeld dat Piet Lucassen als gemeentesecretaris / algemeen directeur bij de gemeente Venlo zou aanblijven.

De aanstelling van Willemien Meijering bij formeel werkgever de gemeente Venlo eindigde pas op 1 januari 2015. Of Willemien Meijering in die tussentijd werkzaamheden voor de gemeente Venlo verrichtte of dat er sprake was van ziekte of buitengewoon verlof is onbekend. Het gaat om een periode van 4-5 maanden.

Wat betreft het in vaste dienst nemen van Piet Lucassen citeerde De Limburger in een artikel van 5 februari 2015 burgemeester Antoin Scholten:

„Normaal gesproken zou daar een sollicitatieprocedure aan vooraf gaan. Het is niet gebruikelijk dat een dergelijke vacature intern wordt ingevuld, maar in dit geval hadden we al iemand die naar tevredenheid als gemeentesecretaris werkte. We hebben daarover overleg gehad met de OR en die is akkoord gegaan”, legt Scholten uit.

Ook over het vertrek van Willemien Meijering liet hij zich uit:

Volgens de burgemeester is er bij het vertrek van Meijering geen sprake van een bijzondere regeling. „We hebben afscheid genomen met een regeling die gangbaar is bij ambtenaren die boventallig zijn.” Scholten wil niet aangeven om hoeveel geld het gaat.

Uit- en inleen
Zowel de uit- en inleenovereenkomst van Willemien Meijering als van Piet Lucassen werden ondertekend door Antoin Scholten, als burgemeester van de gemeente Venlo en als voorzitter van de VRLN. Het collegebesluit voor deze constructie werd op 18 februari 2014 genomen. De overeenkomsten werden kort daarna getekend.

Ook de ontslag- en vertrekregelingen van beiden met mobiliteitsbureau POSG werden door Antoin Scholten namens de gemeente Venlo ondertekend. Die van Willemien Meijering 10 maanden na de uit- en inleenovereenkomst.

Opmerkelijk: de vertrekregeling van Piet Lucassen werd nog geen twee weken ná zijn plotselinge vertrek van 15 juni 2017 getekend, hoewel zijn dienstverband bij de gemeente Venlo en bij POSG pas per 1 oktober 2017 eindigde en inging. Piet Lucassen werd die periode door de gemeente Venlo doorbetaald en kreeg buitengewoon verlof.

Wob-verzoeken, bezwaar, bezwaar, beroep, beroep en tweede beroep
In 2018 werden twee Wob-verzoeken ingediend inzake de vertrekregelingen voor Willemien Meijering en Piet Lucassen. Het college van B&W weigerde in beide gevallen ook maar één document te verstrekken, ook na bezwaar. Dit ondanks jurisprudentie van de Raad van State inzake vertrekregelingen van topambtenaren uit 2014 die helder is: bepaalde informatie vervat in documenten dient simpelweg te worden verstrekt.

Deze houding van het college (portefeuillehouder Antoin Scholten) kan terecht worden gekwalificeerd als obstructie en zelfs misbruik van procesrecht en van gemeentelijke middelen (inzet ambtenaren en kosten voor de gemeente, zoals de inhuur van een advocaat) met als enig doel tijdwinst boeken en besluitvorming zoveel mogelijk verdoezelen. Het college stuurde enkel en alleen aan op het indienen van beroepen bij de rechtbank, waarbij van tevoren al duidelijk was dat de besluiten van het college niet houdbaar waren.

Beroep en tweede beroep Piet Lucassen
Het collegebesluit op bezwaar inzake Piet Lucassen werd na de zitting op 19 december 2019 vernietigd. Het college werd opgedragen een nieuw besluit te nemen. Daar voldeed het college minimaal aan: alleen de brief van oud-wethouder Ramon Testroote waarin gehakt werd gemaakt van Piet Lucassen werd vrijgegeven. Alle andere verzochte documenten werden weer geweigerd, ondanks de uitspraak.

De juridisch adviseur van de gemeente Venlo deed op de zitting uit de doeken hoe er ‘weleens’ een dossier verdwijnt, ondanks dat personeelsdossiers ‘strikt’ worden behartigd. Dat bleek later nogmaals tijdens het beroep inzake Willemien Meijering.

De juridisch adviseur van de gemeente Venlo:

Een tweede beroep bleek dus noodzakelijk. Zo hou je elkaar bezig en klagen ambtenaren, college en rechtbank over (onnodige) werkdruk. Voor dit tweede beroep huurde de gemeente Venlo een advocaat in. Na de tweede dwingendere uitspraak werden de verzochte documenten uiteindelijk in april 2022 verstrekt. Daaruit bleek dat Piet Lucassen bij zijn vertrek de voor het werk gebruikte laptop en telefoon gratis meekreeg. Deze laptop en telefoon zijn gegevensdragers onder de Wob/Woo en Wbp/Avg. Op dat moment liepen sinds 8 december 2016 en 4 mei 2017 een Wob/Wbp en een Wob/Avg-procedure, ingediend door de toen nog werkzame en daarna ontslagen klokkenluider. Beide procedures liepen terwijl Piet Lucassen nog gemeentesecretaris was. De verzoeken dienden ter opheldering van de betrokkenheid van o.a. Piet Lucassen bij een waarschuwingsbrief en het daarop volgende ontslag, en als bewijslast bij het aansprakelijk stellen van de gemeente voor alle schade. De Wob/Wbp/Avg-verzoeken werden op advies van het Huis voor Klokkenluiders ingediend. Het benadelen van klokkenluiders is immers bij wet verboden.

Pas in 2019 werd de klokkenluider in de afhandeling van een klacht terloops meegedeeld dat de e-mail account en agenda van Piet Lucassen 3 maanden na zijn vertrek in strijd met de wet was gewist. D.w.z. per 1 december 2017 aangezien het dienstverband van Piet Lucassen bij de gemeente Venlo pas 1 oktober 2017 eindigde. Toen op 15 juni 2017 publiekelijk bekend werd dat Piet Lucassen zou opstappen werden daarom meerdere medewerkers van Juridische Zaken, waaronder de teamleider, door de klokkenluider per e-mail er nadrukkelijk op gewezen dat er twee procedures liepen waar ook de documenten van Piet Lucassen onder vielen. De klokkenluider werd niet geïnformeerd.

Beide procedures liepen tot aan de Raad van State in 2020 en 2021 en werden door het college verloren. De verzochte documenten doken niet op. De klokkenluider, noch de rechtbank Limburg en de Raad van State werden geïnformeerd dat de laptop en telefoon sinds eind 2017 in het bezit waren van Piet Lucassen.

Beroep Willemien Meijering
Tijdens de zitting op 23 juni 2021 bleef dezelfde en zeer gedesinteresseerde juridisch adviseur van het college vasthouden aan het onhoudbare standpunt van het college. De rechter veegde binnen 5 minuten het besluit van tafel.

Verder bleek tijdens de zitting ook, ruim anderhalf jaar na indiening van het Wob-verzoek, dat de verzochte functioneringsverslagen niet in het personeelsdossier van Willemien Meijering waren terug te vinden. Dat is nogal wat. Vooral gezien de eerdere uitspraak van ook weer deze juridisch adviseur bij dezelfde rechter op 19 december 2019 dat personeelsdossiers ‘strikt’ werden behartigd, maar er evengoed ‘weleens ‘ een dossier verdween.

Toegang tot een (papieren) personeelsdossier binnen een gemeentelijke organisatie, en dan ook nog eens van de hoogste ambtenaar, is beperkt tot enkele bevoegde personen. Documenten verdwijnen daaruit niet vanzelf. Alle alarmbellen hadden moeten afgaan. Er kwam vanuit het college echter geen enkele uitleg. En de raad stelde geen enkele vraag, ook niet nadat De Limburger er eerder over publiceerde.

Ontslagvergoeding en Mobiliteitsdienstverband
Beide algemeen directeuren / secretarissen kregen, buiten een ontslagvergoeding onder de Wet Normering Topinkomens (WNT) à € 75.000,- bruto, als aansluiting op de beëindiging van hun dienstverband een regeling met mobiliteitsbureau PSOG. POSG is een bedrijf dat voor o.a. (top)ambtenaren die niet meer binnen de organisatie passen een oplossing biedt door de lopende arbeidsovereenkomsten voor een nader te bepalen periode over te nemen, met rechten en plichten, en met bepaalde garanties, afhankelijk wat wordt overeengekomen met de (vorige) werkgever. Deze werkgever betaald echter alles. In dit geval, voor beiden, de gemeente Venlo.

Er is de nodige juridische kritiek op dit soort constructies. De overheid als werkgever ontloopt namelijk als eigen-risicodrager de verplichte boven- en nawettelijke uitkeringen. Die wordt na beëindiging van de overeenkomst met het mobiliteitsbureau afgewenteld op het bedrijfsleven via het UWV. Onduidelijk blijft ook wat de precieze kosten zijn voor de organisatie en wat zelfs de redenen zijn voor vertrek. Op het functioneren van Piet Lucassen was immers veel kritiek. Heeft zo iemand dan nog wel recht op zo’n overeenkomst of zouden er andere wet- en regelgeving moeten worden toegepast? Een doofpot is op deze manier natuurlijk snel (financieel) gevuld.

De gemeenten Venlo, Venray en Horst aan de Maas gunden in 2016 gezamenlijk de aanbesteding mobiliteitsdienstverbanden aan POSG. De overeenkomst gold voor een periode van twee jaar met de optionele verlenging van 2x 1 jaar. Voordien werden door de gemeente Venlo incidenteel al overeenkomsten gesloten met POSG.

De gemeenten Venlo, Venray en Weert gunden in 2020 gezamenlijk de aanbesteding voor mobiliteitsverbanden aan een groep van 3 partijen: ABGL, RegioEffect en POSG. Ook deze gunning gold voor een periode van 2 jaar met een optionele verlenging van 2x 1 jaar.

Wim Wetzels
POSG mengde zich in de Wob-procedure inzake Piet Lucassen middels advocatenkantoor Boels Zanders in Venlo en advocatenkantoor Rassers te Breda. In de Wob-procedure inzake Willemien Meijering mengde POSG zich alleen door rechtstreeks een brief te sturen naar de gemeente Venlo. Willemien Meijering stuurde enkel een e-mail op persoonlijke titel naar de gemeente Venlo. Opmerkelijk: zowel de brieven van beide advocatenkantoren in 2018 en van POSG in 2019 als de e-mail van Willemien Meijering waren geadresseerd aan de destijds door de gemeente Venlo ingehuurde Senior HR jurist / adviseur Rechtspositie en Arbeidsvoorwaarden Wim Wetzels, het jeugdvriendje en partijgenoot van de eerdere burgemeester Hubert Bruls (CDA).


Wim Wetzels was ook de behandelaar van het Wob-verzoek inzake Piet Lucassen waarbij alles werd geweigerd. De behandelaar van het Wob-verzoek inzake Willemien Meijering waar ook alles werd geweigerd bleef anoniem, hoewel de ontvangst van dat Wob-verzoek wel door Wim Wetzels werd bevestigd. En laat zijn functie als Senior HR jurist / adviseur Rechtspositie en Arbeidsvoorwaarden nu net ook de functie bij P&O zijn waar hij toegang had tot personeelsdossiers.

Wim Wetzels was in zijn ingehuurde periode behandelaar van meerdere Wob-verzoeken waar later ook bleek dat documenten waren achtergehouden: o.a. inzake de na het financieel debacle in het sociaal domein ingehuurde ‘brandweerman’ Jan Hijzelendoorn. Wim Wetzels vertrok in 2019 bij de gemeente Venlo en ging als Senior adviseur Mobiliteit werken voor ABGL. Inderdaad, het ABGL dat van de gemeente Venlo, Venray en Weert in 2020 de aanbesteding mobiliteitsdienstverbanden werd gegund. In 2021 ging Wim Wetzels als Concernjurist werken voor de gemeente Weert.

In een volgend artikel zullen beide vertrekregelingen verder worden toegelicht.