Toon items op tag: topambtenaren

VT constateerde eerder al diverse malen dat de transparantie bij de provincie Limburg er niet op is vooruitgegaan, maar achteruit, ondanks de vele integriteitskwesties van de afgelopen jaren, het opstappen van het voltallige college van GS en het inwerkingtreden van de Wet Open Overheid (WOO) vanaf 1 mei 2022.

Was het onder het parttime regime van Johan Remkes (VVD) en zijn ingehuurde partijgenoot Arno Visser al duidelijk dat van een nieuwe bestuurscultuur geen sprake zou zijn, onder Gouverneur Emile Roemer (SP) hebben een aantal topambtenaren vrij spel gekregen om het vrijgeven van documenten en publieke controle onder de WOO helemaal om zeep te helpen. Met name bij kwesties als Californië, het functioneren van gedeputeerde Stephan Satijn (VVD) en het Meldpunt bestuurscultuur 2022. Recent werden de duimschroeven nog eens flink aangedraaid.

WOO-verzoek
In een tweede deelbesluit m.b.t. het Meldpunt Bestuurscultuur 2022, werd verstrekking van documenten volledig afgewezen. De provincie deed daar 16 weken over. Het zou gaan om ‘duizenden’ documenten die ook nog eens niet werden gespecificeerd in een inventarislijst. Inderdaad, duizenden documenten die alle in absolute zin werden geweigerd,. Geen enkel document, zelfs geen deel van een document. Iedere geoefende WOO-verzoeker ruikt onmiddellijk meur.

GS deelbesluit 2 inzake Woo-verzoek Programmateam / Meldpunt bestuurscultuur 2022 d.d. 19 december 2023:


De aangedragen weigeringsgronden beperken zich tot artikel 5.1, tweede lid, sub i (het belang van het goed functioneren van de overheid), en artikel 5.2 (persoonlijke beleidsopvattingen t.b.v. intern beraad). Ook concepten van de brieven ondertekend door Gouverneur Emile Roemer werden geweigerd. De omvang van het verzoek werd (en kan ook) niet als weigeringsgrond (worden) opgevoerd. Overleg vond pas kort voor het verstrijken van de beslistermijn plaats.

Enkele alinea’s uit het besluit vallen op. Ze tonen ook aan welke wind er waait vanuit de provincie. Dat is een ijzige uit het oosten i.p.v. een warme uit het zuiden. Immers, het is niet aan het bestuursorgaan om te beoordelen hoe publieke informatie die wordt vrijgegeven vervolgens door het publiek en/of pers wordt beoordeeld. De provincie verraadt zichzelf door het tonen van een regenteske houding. Die past misschien bij het interieur en de aankleding van de bestuursvleugel, maar zeer zeker niet bij een modern en zich te verantwoorden democratisch bestuursorgaan:


De provincie Limburg begeeft zich op zeer glad en dun ijs. Let op het gebruik van de woorden ‘ten onrechte’, ‘vertekend beeld’, ‘maatschappelijke onrust’, ‘(reputatie)schade, en ‘suggestieve uitspraken.’ Het is een en al sturen. Het opmerkelijke is echter dat de provincie hier zelf deels motivering aandraagt die onder de WOO juist dient te leiden tot openbaarmaking van documenten. In elk geval is één ding duidelijk: Venlo Transparant wordt door de te controleren macht aandachtig gelezen, net als Venray Transparant en Wat nu? Horst aan de Maas. Er wordt dus goed en noodzakelijk werk verricht.

Uit bovenstaande bewoordingen wordt ook duidelijk dat de provincie Limburg zich meer druk maakt om de eigen beeldvorming dan om transparantie en integriteit binnen een nieuwe bestuurscultuur. Woordgebruik dat u trouwens nooit zult aantreffen m.b.t. het onheus bejegenen en benadelen van melders / klokkenluiders. Verder probeert de provincie hier de verzoeker te ‘framen’: het opzettelijk in een kwaad daglicht stellen met als doel in een later stadium bestuurlijke maatregelen te kunnen treffen of via de rechtbank beperkingen op te laten leggen. Ook de gemeente Venlo vertoont al enige tijd deze abjecte houding.

Memorie van toelichting WOO inzake de i-grond:

‘De uitzonderingsgrond kan echter niet worden ingeroepen om misstanden als zodanig te verbloemen of met het argument dat openbaarmaking leidt tot verlies van vertrouwen in de overheid bij het publiek, waardoor een bestuursorgaan niet goed meer zou kunnen functioneren. Als uit nieuwe feiten of nieuwe afwegingen volgt dat eerder ingezet beleid onjuist is uitgevoerd of op onjuiste aannames is gebaseerd, dient een bestuursorgaan daar op de gebruikelijke manier verantwoording over af te leggen en is een goede en democratische bestuursvoering in beginsel gebaat bij openheid over een dergelijke aangelegenheid.’

Bij de provincie is de juridische kennis wel aanwezig, maar ontbreekt de wil om die uit te voeren.

Desinteresse, onkunde, tegenwerking
U las zojuist de drie pijlers van onbetrouwbaar bestuur, de eerste twee al dan niet gefingeerd en alle drie in meer of mindere mate gecombineerd. WOO-verzoeken worden eenzijdig beknot, er vindt geen overleg plaats, procedures worden uitgehold, en er wordt ingezet op het alsmaar vertragen van besluitvorming en het verstrekken van documenten. Al enige tijd wordt er ook landelijk ingezet op het inperken van WOO-verzoeken. De gebruikte argumentatie daarvoor gaat echter mank. In plaats van het eerst op orde krijgen van archivering, de informatiehuishouding, en te investeren in onafhankelijk en kundig personeel dat jurisprudentie toepast en zorgt voor deugdelijke besluiten - ook bij heroverwegingen in bezwaarprocedures – wordt ingezet op het dwarsbomen van een wet die juist in werking trad om de overheid te dwingen tot méér transparantie.

Het opvragen van publieke informatie onder de WOO (voorheen de Wet Openbaarheid van Bestuur) is laagdrempelig bedoeld en voor elke burger. Daarbij dient de overheid behulpzaam te zijn. De praktijk leert - in vele gevallen – anders. Blijft u volharden in het naar boven halen van documenten, wilt u de waarheid weten of heeft u documenten i.v.m. bewijsvoering in een procedure nodig? Dan gaat u ongetwijfeld tegenwerking ondervinden. Dat kan jaren duren. Dat kost de overheid (die u betaald) veel tijd en geld. Advocatenkantoren, onderzoeks- en adviesbureaus profiteren daarvan. Het dwarsbomen van burgers, melders / klokkenluiders is een lucratief verdienmodel. Het zijn ook vaak dezelfde bureaus die al jarenlang binnen een vast kader opereren. Het zorgt immers voor een gegarandeerde omzet. En een goede verstandhouding tussen opdrachtgever en opdrachtnemer is cruciaal.

Doofpot
AKD is de huisadvocaat van de provincie Limburg. Sinds 2012 zijn er miljoenen euro’s overgemaakt voor advies m.b.t. lopende casussen en wet- en regelgeving. Opdrachten worden o.a. via een loket aan de lopende band door de clustermanager Algemene Juridische Zaken verstrekt.

Bij gevoelige dossiers proberen politiek en bestuur zich vaak in te dekken door onderzoeken e.d. over te laten aan externe partijen. Dan kunnen ze het te nemen besluit daarop baseren en telkens naar verwijzen. Maar wat als het in opdracht gegeven advies juridisch deugt, maar politiek / bestuurlijk niet gewenst is? Dan kan het zomaar zijn dat GS het advies niet alleen stilzwijgend naast zich neerlegt, maar ook jarenlang in procedures bewust achterhoudt. Een klassieke doofpot.

Dat blijkt het geval in de casus Bolwaterstraat 31 waarover eerder is geschreven. Pas na 5,5 jaar, na een nieuw verzoek kort na inwerkingtreding van de WOO, werd een strikt vertrouwelijke Memo van AKD advocaten van 14 november 2016 vrijgegeven. Deze Memo - die in lijn was met intern juridisch advies - werd tijdens een lopend integriteitsonderzoek naar VVD-raadslid Martin Camp bewust achtergehouden. Dat onderzoek werd i.o.v. burgemeester Antoin Scholten (VVD) door Necker van Naem (NvN) uitgevoerd en pas twee maanden later afgerond. NvN nam destijds ook contact op met de senior adviseur bestuurlijke zaken van de provincie Limburg. Dezelfde ambtenaar die weer contact had met de juridisch controller van de gemeente Venlo en behulpzaam was met de aanvraag ontheffing ex. Artikel 15 Gemeentewet door en voor Martin Camp.

AKD advocaten werd eerder nog met een aantal betrokkenen weggelakt in een WOB-procedure:


De nieuwe versie, waarbij enkele betrokkenen nog steeds zijn weggelakt:


In de verstrekte Memo van AKD van 14 november 2016 wordt naar het kort daarvoor afgeronde onderzoek door EY verwezen. Ook naar het dan lopende onderzoek van NvN, alleen niet met naam. De conclusies van AKD zijn volledig tegengesteld aan die van EY en NvN, en zijn in lijn met de signalen die beide melders (intern en extern) begin 2016 in meerdere e-mails naar de gemeentelijke controllers en onderzoekers van EY stuurden: namelijk dat het Venlose onderzoek oneigenlijk werd beïnvloed door burgemeester Antoin Scholten (VVD) en wethouder Jos Teeuwen (CDA), portefeuillehouder Q4. Ondanks toezeggingen werden die signalen niet meegenomen in de uiteindelijke rapporten. Door de melders werd daarna twee keer aangifte gedaan bij het OM.

Strikt vertrouwelijke Memo AKD advocaten d.d. 14 november 2016 aan de provincie Limburg:


Topambtenaren
(Oud)Gouverneur Theo Bovens en topambtenaren hebben hier sinds eind 2016 kennis van. De Memo van AKD en andere documenten werden tijdens een Wob-verzoek in 2018 geheel verzwegen door deels dezelfde topambtenaren. Drie betrokken topambtenaren van de provincie zitten nog op dezelfde plek of hebben zelfs promotie gemaakt:

• Kabinetschef (destijds plaatsvervangend)
• Senior adviseur bestuurlijke zaken
• Clustermanager Algehele Juridische Zaken

Twee van de betrokken topambtenaren van de gemeente Venlo hebben promotie gemaakt of een nieuwe functie gekregen:

• Bestuurssecretaris (destijds juridisch controller)
• Strategisch beleidsadviseur Integriteit (destijds Kabinetschef)

Alle bovenstaande ambtenaren zijn sindsdien direct dan wel indirect bij meerdere gerelateerde dossiers en procedures betrokken, of zijn zelf deel van die dossiers, waaronder meldingen bij de Meldpunten bestuurscultuur. Maar dat vertellen ze de burger, de melder, de klokkenluider, natuurlijk niet.

VT gaat in een vervolg uitvoeriger op deze casus in, omdat deze laat zien hoe vergevorderd de wortelrot is bij het Venlose en Limburgse bevoegd gezag, en wat jarenlange obstructie bij het verstrekken van documenten niet alleen tot gevolg heeft maar ook zou moeten hebben gehad. Feitelijk is er sprake van systematisch plichtsverzuim en strafbaar handelen.

Archivering Meldpunt bestuurscultuur
U kon eerder ook lezen over de wijze waarop de provincie omging met het archiveren van de e-mailbox van het Meldpunt bestuurscultuur in 2021, waar alle meldingen binnenkwamen en verdere correspondentie mee werd gevoerd: die werd verwijderd, toegang onmogelijk gemaakt en een back-up was niet nodig. De enige die nog over de inhoud beschikte was opdrachtnemer Berenschot. Naar nu blijkt zijn alle documenten m.b.t. het e-mailadres Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. daar nog steeds gearchiveerd. De provincie wijst echter telkens verzoeken af met als motivering dat documenten niet bij de provincie berusten. Dat deugt natuurlijk niet, en al helemaal niet onder de WOO.

Immers, het e-mailadres was van de provincie Limburg en bevond zich ook op de provinciale server. Toegang door de provincie was er wel degelijk (autorisaties). Ook hier is weer de nodige mist en misleiding gecreëerd om maar geen inzicht en toegang te verschaffen.

Begin 2022 werden twee WOB-verzoeken ingediend inzake het Meldpunt bestuurscultuur (2021) en de Commissie Visser, die ondersteund werd door Berenschot. NRC verzocht op 2 februari 2022 om interne en externe correspondentie. Een burger verzocht op 8 februari 2022 om de meldingen, de resultaten van de beoordelingen en de wijze van beoordelingen. De e-mailbox met inhoud en autorisaties werd kort daarvoor, op 28 januari 2022, verwijderd.

In de beslissing op het WOB-verzoek van de burger – in mandaat door JZ - werd verzwegen dat verzochte documenten zich bij Berenschot bevonden. Er werd enkel verwezen naar de Commissie Visser, een extern bureau, en het inmiddels gesloten Meldpunt.

GS besluit WOB-verzoek d.d. 24 februari 2022:


Interne memo van de directie inzake archiveren documenten meldpunt(en) bestuurscultuur d.d. 17 mei 2022:


Zoals de provincie hier zelf aangeeft is er sprake van een Verwerkersovereenkomst, een Verwerker en een Verantwoordelijke. Hierbij gaat het om gebruik van persoonsgegevens onder de AVG. In (zo goed als) alle gevallen zal de opdrachtnemer (Verwerker) bij een verzoek doorverwijzen naar de opdrachtgever (Verantwoordelijke), in dit geval de provincie, of dat nu een verzoek is onder de WOO of de AVG.

En onder de WOO maakt het niet uit of de documenten nu berusten bij de provincie Limburg zelf of bij Berenschot. Ook hier probeert de provincie weer onder reguliere transparantie en vaste jurisprudentie weg te komen met een irrelevant excuus. Berenschot sloot een overeenkomst met de provincie, handelde in opdracht van de provincie, ontving instructies van de provincie, en werd betaald door de provincie. Bij de provincie Limburg weten ze dit wel, maar doen ze het gewoon niet.

Woo, artikel 4.1 lid 1
Eenieder kan een verzoek om publieke informatie richten tot een bestuursorgaan of een onder verantwoordelijkheid van een bestuursorgaan werkzame instelling, dienst of bedrijf. In het laatste geval beslist het verantwoordelijke bestuursorgaan op het verzoek.

Liefdeloos geleuter
U ziet hoe belangrijk het is dat de overheid transparant is en meewerkt aan het verstrekken van documenten, en ophoudt obstructie te plegen m.b.v. misleiding en bedrog. Elk signaal dat duidt op tegenwerking laat zien dat er nog steeds geen sprake is van betrouwbaar bestuur en goede wil ook niet de boventoon voert. Het is daarom een kwestie van geduld voordat de volgende Limburgse bubbel barst. En dat zijn er nogal wat. Marmeren vloeren kunnen de meur niet verhullen en ijzeren gordijnen zijn lomp en vatbaar voor roest. Meerdere misstanden die in 2021 en 2022 zeer uitgebreid werden gemeld dijen alweer uit. De commissie Visser, Berenschot, de Programmamanager Bestuurscultuur, de externe integriteitsadviseur, de ambtelijke top en Gouverneur Emile Roemer (portefeuillehouder integriteit en juridische zaken) zagen allen geen aanleiding voor nader onderzoek. Limburg kiest ervoor om verder een schlemiel te zijn. Het is dus aan burgers, melders en klokkenluiders (en pers) om het tij te keren. Want de politiek? Ach, die volgt pas als het niet anders meer kan, en eigenlijk veel te laat is.

Al eerder hebben wij u geïnformeerd over de opmerkelijke functiewissel met gesloten beurs tussen gemeentesecretaris / algemeen directeur van de gemeente Venlo Willemien Meijering en directeur van de Veiligheidsregio Limburg Noord (VRLN) Piet Lucassen in 2014. Deze functiewissel werd aangegaan voor de duur van 1 jaar. Willemien Meijering legde echter al in september 2014 haar werkzaamheden neer en vertrok per 1 januari 2015. De tijdelijke aanstelling van Piet Lucassen werd per 1 december 2014 omgezet in een vast dienstverband bij de gemeente Venlo. Een sollicitatieprocedure was er niet. Piet Lucassen vertrok per direct op 15 juni 2017.

Beiden kregen een ontslagvergoeding en -regeling waar een langdurige plaatsing bij mobiliteitsbureau POSG onderdeel van was. Antoin Scholten was, als burgemeester en voorzitter van de VRLN, verantwoordelijk voor zowel de functiewissel als beide ontslagregelingen.

VT zal niet alleen proberen inzichtelijk te maken hoeveel zo’n ontslag- en vertrekregeling de gemeente kost, maar ook of deze ook wel noodzakelijk was. Immers, bij disfunctioneren gelden andere regels en is nog maar de vraag of niet gewoon ontslag had moeten worden verleend wegens disfunctioneren c.q. plichtsverzuim, net zoals bij elke andere ambtenaar.

WNT
Onder de Wet Normering Topinkomens (WNT) is een ontslagvergoeding voor topambtenaren opgenomen. Er mag een ontslagvergoeding van maximaal één jaarsalaris van maximaal € 75.000,- bruto worden betaald, ongeacht de duur van het dienstverband. De ontslagvergoeding voor Willemien Meijering is niet gespecificeerd opgenomen in het jaarverslag van de gemeente Venlo over 2014. Deze kwam pas boven water na een Wob-verzoek bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken, waar de gemeente verplicht is melding te doen.

Digitale WNT-melding over 2014 d.d. 19 mei 2015:


Uit de jaarstukken 2017 blijkt dat Piet Lucassen wegens einde dienstverband net niet de maximale ontslagvergoeding ontving, en het grootste gedeelte later werd uitbetaald:

Mobiliteit
Beiden traden na ontslag voor enkele jaren in dienst bij mobiliteitsbureau POSG, een bedrijf dat voor (top)ambtenaren waar geen passende betrekking binnen de organisatie voorhanden is (‘boventallig’) een oplossing biedt door lopende arbeidsovereenkomsten voor een bepaalde periode over te nemen, met rechten en plichten en bepaalde garanties, afhankelijk van wat wordt overeengekomen met de (vorige) werkgever. De kosten zijn voor de (vorige) werkgever / opdrachtgever. In dit geval, voor beiden, de gemeente Venlo.

Dat een (top)ambtenaar een mobiliteitstraject aangaat zegt niet direct iets over diens (dis)functioneren. Vanwege persoonlijke en/of politieke redenen / verhoudingen kan met de (top)ambtenaar een mobiliteitstraject worden aangegaan. Betreffende (top)ambtenaar moet dan wel niet direct zicht hebben op een baan buiten de organisatie.

Willemien Meijering
Overeenkomst tussen de gemeente Venlo en POSG d.d. 29 december 2014:


Dit is een periode van 3 jaar met behoud van het laatste salaris en garantie voor de gehele periode. In de jaarstukken van 2014 is de laatste jaarlijkse beloning opgenomen:

Beloning € 120.980,-
Premie € 20.025,-
Totaal € 150.005,-

Vaststellingsovereenkomst college van B&W Venlo en Willemien Meijering d.d. 18 december 2014:


Verder ontving Willemien Meijering een onbekend bedrag. Gezien de grootte van het zwartgelakte gedeelte is het aannemelijk dat het substantieel was. Bronnen binnen de gemeente Venlo hebben het over een ruim bedrag met zes cijfers voor de komma. Onduidelijk blijft echter of het daar om totaalkosten gaat.


Overeenkomst gemeente Venlo met POSG d.d. 29 december 2014:


Uiteraard zijn dit niet alle kosten. Ook het mobiliteitsbureau moet worden betaald. Deze kosten zijn echter niet inzichtelijk. Zowel individueel als geheel, inclusief andere ambtenaren die eenzelfde meerjarige regeling zijn aangegaan.

Overeenkomst gemeente Venlo met POSG d.d. 29 december 2014:


Willemien Meijering was na in diensttreden bij POSG snel weer aan de slag. Dit keer bij de provincie Drenthe, als concernmanager en later als directeur. POSG bevestigde dit in een brief aan de gemeente Venlo. Of er in die tussentijd opdrachten zijn verricht en of er enige verrekening heeft plaatsgevonden, blijft onbekend.

Brief POSG aan gemeente Venlo d.d. 4 november 2015:


De vermelde loonsuppletie houdt in dat de eerste 9 maanden na aanvaarding van een lager bezoldigde betrekking aanvulling plaatsvindt tot 100% van het laatste salaris. De volgende 9 maanden vindt aanvulling plaats tot 80%. De daaropvolgende 9 maanden vindt aanvulling plaats tot 60%, en in de laatste 9 maanden vindt aanvulling plaats tot 40% van het verschil.

Piet Lucassen
Piet Lucassen vertrok onder politieke druk per direct op 15 juni 2017. Intern was er al langere tijd onrust. Vanaf 2015 volgden diverse interne en externe onderzoeken n.a.v. meldingen van misstanden, o.a. bij het Sportbedrijf. Wethouder Henk Brauer (VenLokaal) stapte in oktober 2016 op vanwege niet opgevolgde veiligheidsrisico’s bij gemeentelijke parkeergarages. Twee teamleiders werden (onterecht) op non-actief gezet. In 2017 werd de klokkenluider over Q4 tijdens een raadsonderzoek ontslagen, na eerder onder druk te zijn gezet. In mei 2017 stapten de wethouders Vera Tax (PvdA) en Wim van den Beucken (VVD) op vanwege een miljoenentekort in de zorg. De bijnaam die intern voor Piet Lucassen werd gehanteerd sprak boekdelen over zijn houding en omgang met personeel.

Op dezelfde dag dat publiekelijk werd gemaakt dat hij zou vertrekken werd een minnelijke ontslagregeling getekend o.v.v. eervol ontslag. Deze ontslagregeling was een week eerder al in de maak.


Een paar dagen na het opstappen van Piet Lucassen werd het college in kennis gesteld van de regeling en stemde ermee in.


Ontslagregeling
Piet Lucassen werd na zijn vertrek buitengewoon verlof verleend met behoud van salaris. Zijn dienstverband werd pas 3,5 maand na opstappen (zonder tussentijdse werkzaamheden) per 1 oktober 2017 beëindigd. Resterende verlofdagen werden uitbetaald.

Minnelijke ontslagregeling college van B&W Venlo en P. Lucassen d.d. 15 juni 2017:


Vervolgens werd op kosten van de gemeente Venlo voor de duur van 2,5 jaar een arbeidsovereenkomst aangegaan met POSG, met volledig behoud (garantie) van salaris.


In de jaarstukken van 2016 is de totale bezoldiging voor Piet Lucassen vermeld over 2015: € 152.796,-. In de jaarstukken van 2017 is de totale bezoldiging over 2016 eveneens € 152.796,-, met vermelding van einde dienstverband 30 september 2016. Het bedrag is als volgt opgebouwd:

Bezoldiging plus belastbare onkostenvergoedingen: € 137.755,-
Beloningen op termijn: € 15.041,-


Individuele Overeenkomst tussen POSG en de Venlo inzake P. Lucassen d.d. 28 juni 2017:


Brief Ramon Testroote
Oud-wethouder Ramon Testroote (PvdA) schreef op 31 mei 2017, kort voor het opstappen van Piet Lucassen, een brief met uitvoerige bijlage aan het college van B&W met een oproep tot rectificatie van de brief die Piet Lucassen aan de raad schreef op 22 mei 2017. Die brief was een reflectie op de gemeentelijke organisatie en organisatieontwikkelingen sinds zijn aanstelling in 2014. Ramon Testroote stuurde een afschrift van zijn brief aan de fractievoorzitters. De brief lekte daarop uit naar de lokale pers.


De brief met gedetailleerde bijlage duidt op veel grotere en dieper liggende problemen in de gemeentelijke organisatie. Die werden in de brief verder niet benoemd. Ze werden door het college en/of de raad ook niet onderzocht. De brief roept wel vragen op over het al dan niet terecht ‘eervol ontslag’ en het onder punt 10 verstrekte ‘positief en waarheidsgetrouw geredigeerd getuigschrift’ met ‘dienovereenkomstige referenties.’

In de minnelijke ontslagregeling tussen het college van B&W en P. Lucassen, staat onder punt 11 vermeld dat hij bij zijn vertrek de voor het werk gebruikte laptop en telefoon gratis meekreeg. De laptop en telefoon zijn gegevensdragers onder de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) en Wet open overheid (Woo). Op het moment van ondertekening liepen meerdere Wob-procedures m.b.t. documenten van en naar Piet Lucassen. De procedures dienden ter opheldering van zijn betrokkenheid bij waarschuwingen aan en het daarop volgende ontslag van de klokkenluider. De Wob-verzoeken werden op advies van het Huis voor Klokkenluiders ingediend.

Pas in 2019 werd de klokkenluider in de afhandeling van een klacht terloops meegedeeld dat de e-mail account en agenda van Piet Lucassen 3 maanden na zijn vertrek waren gewist. D.w.z. per 1 december 2017, aangezien het dienstverband van Piet Lucassen bij de gemeente Venlo pas 1 oktober 2017 eindigde. Het college van B&W gaf echter voor die bewering geen bewijs. Was het college bang dat nog meer over het disfunctioneren van Piet Lucassen boven water zou komen? Het college schond hiermee niet alleen meermaals de wet maar hield die informatie ook achter voor de rechtbank.

Conclusie
Is met bovenstaande informatie volledig inzichtelijk wat de totale kosten zijn? Zeer zeker niet, maar er kan wel een ruime inschatting worden gemaakt met een conservatieve ondergrens, waarbij vermelde maar onbekende kosten niet worden ingecalculeerd. Daarbij zijn verrekeningen met inkomsten uit tussentijdse werkzaamheden ook buiten beschouwing gelaten, evenals mogelijke loonsuppletie, omdat daar geen informatie over voorhanden is.

Het Wob-verzoek over Piet Lucassen werd op 16 april 2018 ingediend. Pas na uitspraak van het tweede beroep d.d. 13 februari 2020 werden de verzochte documenten verstrekt. Geen enkel document had betrekking op een tussentijdse beëindiging bij POSG. Dat geeft in elk geval aan dat in de periode 1 oktober 2017 tot 16 april 2018 van de regeling gebruik is gemaakt. Volgens gegevens van zijn inmiddels verwijderde LinkedIn-pagina is hij de volle periode bij POSG in dienst geweest.

Het feit dat Piet Lucassen kort ná afloop van de regeling bij POSG een eigen interim en adviesbureau begon, maakt dit nog aannemelijker. Het dienstverband bij POSG eindigde op 1 april 2020. Op 16 april 2020 werd Piet Lucassen advies en interim-management ingeschreven bij de Kamer van koophandel. Bedrijfsomschrijving: het adviseren van overheidsorganisaties en interim management voor overheidsorganisaties. De eenmanszaak werd rond zijn pensioengerechtigde leeftijd per 1 oktober 2023 opgeheven.

Op basis van alle harde en zachte informatie stelt VT dat beide ontslagvergoedingen en vertrekregelingen de gemeente Venlo per persoon minimaal tonnen hebben gekost, en gezamenlijk richting of zelfs ruim over de miljoen euro. Verdere transparantie over beide regelingen én andere sindsdien is gewenst, en dan met name of kosten wel hadden dienen te worden gemaakt. Het blijft geheel onduidelijk welke ((on)rechtmatige) criteria door het college van B&W worden gehanteerd om dit soort regelingen aan te gaan, met name bij ambtenaren die disfunctioneren.

Willemien Meijering
Ontslagvergoeding WNT € 75.000,-
Ontvangen bedrag onbekend
Salaris via POSG van 1 januari 2015 tot 15 oktober 2015
€ 150.005,- : 12 x 9,5 = € 118.753,-

Kosten rechtsbijstand maximaal € 7.500,-
Kosten pensioenberekeningen maximaal € 1100,-
Kosten POSG onbekend

Minimaal: € 200.000,-

Piet Lucassen (uitgaande van volledige periode bij POSG)
Ontslagvergoeding WNT € 68.976,-
Salaris via POSG van 1 oktober 2017 tot 1 april 2020
€ 152.796,- x 2,5 = € 381.990,-

Kosten advocaat onbekend
Kosten opleiding Commenius onbekend
Kosten POSG onbekend

Minimaal: € 450.000,-